Con le chiome lacerate - 5° (O. Elytis)
Με τα κουρέλια των μαλλιών στους ώμουν αχ, αφήστε την
μισή κερί μισή φωτιά μια μάνα κλαίει αφήστε την
στις παγωμένες άδειες κάμαρες όπου γυρνάει αφήστε την!
Γιατί δεν είναι η μοίρα χήρα κανενός
κι οι μάνες είναι για να κλαιν, οι άντρες για να παλεύουν
τα περιβόλια για ν’ ανθούν των κοριτσιών οι κόρφοι
το αίμα για να ξοδεύεται, ο αφρός για να χτυπά
κι η λευτεριά για ν’ αστραφτογεννιέται αδιάκοπα!
Con le chiome lacerate sulla spalle - ah, lasciatela
un po' candela un po' incendio una madre piange - lasciatela
sotto le vuote gelide volte dove si aggira lasciatela !
Perché la sorte non è vedova di nessuno
e le madri ci sono per piangere, gli uomini per battersi
i giardini perché vi fioriscano i seni delle fanciulle
il sangue perché venga versato, il frangente perché batta
e la libertà perché sempre rinasca a sfolgorare !
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 09.12.2008