Σ’ είδανε, βρε Δεσποινάκι,
στην ταβέρνα του Γιαννάκη,
που γλεντούσες και μεθούσες,
μανεδάκια τραγουδούσες.

Μ’ ένα βλάμη, μ’ ένα αλάνη,
αχ Δεσποινάκι μου,
μου το `κρυψες, αλανιάρα
και μου το `στριψες.

Με τ’ αλάνια του Περαία,
Δεσποινάκι, πας παρέα
και μεθάς και κάνεις κέφι
μ’ οργανάκι και με ντέφι.

Ουζάρεις, φουμάρεις,
αχ, Δεσποινάκι μου,
με κορόιδεψες, μόρτισσά μου,
πώς με μπέρδεψες.

Σ’ είδανε και στο Χαλάνδρι,
με το φίνον σου τ’ αλάνι,
που γλεντούσες στη Νεράιδα
κι έσπαγες ποτήρια αράδα.

Μεράκια, φαρμάκια, αχ Δεσποινάκι μου,
μου τα πότισες, βρε τσαχπίνα και μ’ αρρώστησες,
μεράκια, φαρμάκια, αχ Δεσποινάκι μου,
μου τα πότισες, βρε τσαχπίνα και μου το `στριψες.