Μπήκε ο Σεπτέμβρης ξαφνικά απ’ τ’ ανοιχτό μπαλκόνι
και την κουρτίνα ανέμιζε σαν να `τανε φωτιά.
Όλα με μιας χαθήκανε δεν έχουν σημασία
τίποτα δεν απέμεινε μονάχα η βροχή.

Πίσω απ’ τη λύπη στέκεται θαρρώ η νοσταλγία,
κι ακολουθαει η σιωπή σαν να `τανε παιδί.
Μα μες το χρόνο χάνονται δεν έχουν σημασία,
τίποτα δεν απέμεινε μονάχα η βροχή.