|
Στίχοι: Άγνωστος
Μουσική: Σταμάτης Μορφονιός
Έσπασε ο έρωτας τιμόνι και πυξίδα
με παρασέρνει, όπου θέλει αυτός με πάει
έριξε πάνω μου μου μια αρχαία καταιγίδα
εγώ να πνίγομαι κι εκείνος να γελάει.
-
Θαλασσοδέρνομαι στα χίλια κύματά του
κι ούτε στεριά ούτε λιμάνι πουθενά
άγριος αέρας με χτυπάει μέχρι θανάτου
μέσα στο σπίτι μου τα πιο βαθιά νερά.
-
Με βρήκε το άγριο πρωινό μ' ένα μπουκάλι
μια τρικυμία από αλκοόλ μες το κεφάλι
και στου κορμιού σου το κατάρτι εδώ δεμένος
παλεύω ξέροντας πως θα βρεθώ πνιγμένος.
-
Παίξε όσο θες μαζί μου έρωτα και χτύπα
πνίξε με, ρίξε με στα πιο βαθιά νερά
να νιώθω τυχερός που σε είδα, που σε βρήκα
αυτός ο πόνος ξεχειλίζει από χαρά.
-
Παίξε οσο θες με μένα έρωτα και γέλα
κι αν έρθει ο θάνατος, πάλι είμαι τυχερός
χίλιες φορές να πάω απ την δική σου τρέλα
παρά να φύγω φρόνιμος και σιωπηλός.
-
Με βρήκε το άγριο πρωινό μ' ένα μπουκάλι
μια τρικυμία από αλκοόλ μες το κεφάλι
και στου κορμιού σου το κατάρτι εδώ δεμένος
παλεύω ξέροντας πως θα βρεθώ πνιγμένος.
-
Με βρήκε το άγριο πρωινο μ ένα μπουκάλι
μια τρικυμία από αλκοόλ μες το κεφάλι
πυκνή ομίχλη απ' το καπνό και τα τσιγάρα
λες κι είναι ο έρωτας η πιο βαριά κατάρα.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 139 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| |  | | | |  |
|