Ξεμυάλισες τη σκέψη μου
κι απ’ την καρδιά το κέφι μου
επήρε μαύρο δρόμο.
Ο χωρισμός σου μ’ έκαψε
και στην καρδιά μου έσκαψε
ένα γκρεμό ο πόνος.

Αχ, ας ήσουνα μαζί μου
κι ας έσβηνε η πνοή μου.

Η θλίψη μέρος μ’ άδειασε
και στην καρδιά μου άδειασε
μια θάλασσα φαρμάκι.
Απ’ τον καημό σου πνίγομαι,
παιδεύομαι, οδύρομαι,
με τρώει το σαράκι.

Αχ, ας ήσουνα μαζί μου
κι ας έσβηνε η πνοή μου.