Αγκαλιασμένοι, ερωτευμένοι
κι η γη γυρίζει απ’ την αρχή,
χωρίς αμάξια η Πατησίων
γίνεται η πόλη χωρίο Κυριακή.

Ένα γλαστράκι που ‘χε ρημάξει
τώρα ο γείτονας φροντίζει πιστά,
τη μέρα ανθίζει, το βράδυ σωπαίνει
φέρνει την άνοιξη κοντά.

Πιο κοντά κι αγαπημένοι
που ήμασταν ξένοι πριν πούμε ένα γεια.
Πιο κοντά ο ένας στον άλλον
στο ίδιο κρεβάτι η αγάπη νικά.

Εξαντλημένοι, γοητευμένοι,
παραδομένη στη ζωή,
τα γέλια φωτίζουν το δίπλα μπαλκόνι
θυμίζει ταινία, θερινή προβολή.

Ελεύθερος χρόνος, αλλάζει ο κόσμος
το πιο όμορφο ακόμα δε στο ‘χω πει,
η άνοιξη θα ‘ρθει και θα ‘σαι τριάντα
και η Πατησίων θα μοιάζει νησί.

Πιο κοντά κι αγαπημένοι
που ήμασταν ξένοι πριν πούμε ένα γεια.
Πιο κοντά ο ένας στον άλλον
στο ίδιο κρεβάτι η αγάπη νικά.