Βαρέθηκα πια δεν μπορώ
να ζω μ’ ένα τεμπέλη
τώρα η καρδιά μου σε μισεί
και άλλο δεν σε θέλει.

Αντί αγάπη μου γλυκιά
να με παρηγορήσεις
χωρίς να ξέρεις βιάστηκες
να με κατηγορήσεις.

Όταν τεμπέλη σε φωνάζουνε
ένα μαρτύριο αρχινά
κι εμένα η καρδιά μου
σπαράζει και πονά.

Κι αν σου ζητώ τον χωρισμό
τα μάτια μου όμως κλαίνε
και η καρδιά μου σκίζεται
τεμπέλη όταν σε λένε.

Σε λίγο όλα αγάπη μου
θα γίνουν όπως θέλεις
και θα το δεις δεν έφταιγα
που ήμουνα τεμπέλης.

Όταν τεμπέλη σε φωνάζουνε
ένα μαρτύριο αρχινά
κι εμένα η καρδιά μου
σπαράζει και πονά.