 | Εσείς που βάλατε την έγνοια προσκεφάλι
κι είχατε στρώμα της ζωής την ερημιά
Εσείς που χρόνια δε σηκώσατε κεφάλι
και καλοσύνη δε σας άγγιξε καμιά
Ηρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός
πάνω στου κόσμου την πληγή
ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός
να ξαναχτίσετε την γη.
Εσείς αδέρφια που ποτέ δεν βγάλατε άχνα
κι ούτε ξημέρωσε στην πόρτα σας γιορτή
εσείς που η πίκρα σας πλημμύρισε τα σπλάχνα
κι όλοι σάς βλέπανε σαν άγραφο χαρτί.
|  | Jullie, met kommer als hoofdkussen
en verlatenheid als matras van het leven
Jullie die jarenlang het hoofd lieten hangen
en door geen goedheid werden geraakt
De tijd is gekomen, de tijd is gekomen
op de wonde van de wereld
de tijd is gekomen, de tijd is gekomen
dat jullie de aarde opnieuw opbouwen
Jullie broeders die nooit hebben gezucht
en nooit was er bij dageraad een feest aan jullie deur
jullie wiens binnenste door bitterheid werd overstroomd
iedereen bekeek jullie als een onbeschreven blad
|