| |
Σχήμα λόγου
Μπλέχτηκα στη γεωμετρία της συνήθειας
-ανταποδίδει το ίσο καθημερινά-
γωνίες τέμνουν τ’οπτικό πεδίο
ριμάνια καμπυλότητα το αποσοβεί
ενδημική μικρότητα το απομυθοποιεί
Σχήματα συνειδησιακά
αντιμαχόμενα
καρικατούρες ιερογλυφικές
σύμβολα αποπλανητικά
αντεκδικούνται τη ζωή που παριστάνουν
Θυμάμαι τώρα πώς ξεκίνησα…
Ο κύκλος ήταν καθαρός κι απόλυτος
τελείως κλειστός, οριακός, οριοθετημένος
τον διάλεξα για να προφυλαχτώ
απ’το μεγάλο επίπεδο
όπου το εγώ μου αδιάστατο σημείο
Η σπείρα τού έμοιαζε
αλλ’είχε βάθος
ίσως αρχή, μέση, κατάληξη
νόημα ορισμένο και θνητό
Κυρίως όμως ήταν
ανοιχτή σε τόσα ενδεχόμενα
-δύναμη κι αδυναμία της.
Επέλεξα λοιπόν τον κύκλο.
Βέβαια το ξέρω για τον κύκλο
πολύ καλός για να’ναι αληθινός
πρόκειται για αποκύημα των μαθηματικών!
Η σπείρα ήταν ζωντανή
όχι μεταφορικά
ήταν στ’αλήθεια ζωντανή
ανέπνεε καθώς περιστρεφόταν.
Έτσι επέλεξα τον κύκλο,
τον χρειάστηκα.
Εγγεγραμμένος στους ιριδισμούς του διεσταλμένου τίποτα
έκλεισα εκεί
αντιστοιχίσεις υψηλής αφαίρεσης
όνειρα και φαντασιοπληξίες
κυματισμούς που’ρχονταν από μακριά
κι εγώ τους εγκιβώτισα
στοιχειά του χωροχρόνου που ιδιώτευσαν
προσέχω μην ενώσω τις πολλές τελείες
προσέχω μην φανούνε περιγράμματα.
Η ελευθερία έγκειται στη γνώση των ορίων.
Τώρα το σύνολό μου έχει βαρύνει
νιώθω το συνεχές μου να βουλιάζει ολούθε
ευθεία εμπρός βλέπω την πλάτη μου
πισωπατώ και ζω το μέλλον
ο ορίζοντας κλείνει από παντού
στενόχωρο βεληνεκές,
στέρεη, χειροπιαστή ελευθερία.
Όταν δεν αγωνιώ, μελαγχολώ
ή πέφτω σε λήθαργο•
στωικός φρουρός μού στέκει
άλγεβρα νόθα, επαγωγική
και τελικός κριτής μου
ταυτοτική απεραντοσύνη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
