Τζεπέτο
31-03-2018 @ 08:56 | γιατί έτσι Ταμπάσκο;
όλοι κολλάμε κάποτε κάπου, σε κάποιον σε κάτι..
αλλά αν δεν κολλήσει και ο άλλος μαζί μας, (που έτσι γίνεται συνήθως), έχει νόημα να κοπανάμε εμείς το κεφάλι μας στον τοίχο;
Θα το κοπανήσουμε οκ.. Αλλά για πόσο; και πόσο να αντέξουμε πια;
Κάποια στιγμή θα το πάρουμε απόφαση και θα πάμε παρακάτω..
Έχω κι εγώ την ίδια δυσκολία..
Αλλά κατάλαβα πως είναι και θέμα εγωισμού αν κρατάει χρόνια το κόλλημα όπως σε μένα πχ..
Δηλαδή το ότι δεν δεχόμαστε εύκολα την απόρριψη είναι θέμα εγωισμού..
Ίσως έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας και θεωρούμε πως η ζωή μας χρωστάει..
Αντί να βιάζουμε πράγματα και καταστάσεις, το πιο έξυπνο είναι να προσαρμοζόμαστε εμείς στα δεδομένα και να πηγαίνουμε με τη ροή..
(Και δεν εννοώ να κάνουμε ό,τι κάνουν κι οι άλλοι, αλλά να αποδεχόμαστε την πραγματικότητα, γιατί έτσι είναι οι νόμοι της φύσης και της ζωής και όποιος αντιδράει, πάει κόντρα στη φύση του και τρώει το κεφάλι του.)
κατά τ' άλλα καλημέρα!!
και μου αρέσει όπως και να γράφεις, είτε πεζά είτε με στροφές..
Αρκεί να γράφεις..
ΥΓ: Ελπίζω να μην τα πήρες στραβά αυτά που σου έγραψα..
Τα λέω για να τα ακούω κι εγώ..
| |
tabasco0
31-03-2018 @ 09:03 | κανένα πρόβλημα
ευχαριστώ | |
Κων/νος Ντζ
31-03-2018 @ 09:05 | Ωραίο!
 | |
Άηχος
31-03-2018 @ 13:29 | Βρήκα στο ποίημα σου την αλήθεια της πίκρας και της απογοήτευσης
που εμπεριέχεται σε κάθε αποχαιρετισμό τέτοιου τύπου.
Τότε που βγαίνει ο πόνος κρατώντας μαχαίρι αναζητώντας την ψυχή.
Τότε που ξέρεις πως όλα έγιναν παρελθόν και που σε τρομάζει η απουσία.
Δυνατό, αληθινό, ωραίο!!
| |
Αγιοβλασιτης
31-03-2018 @ 15:36 | | |
**Ηώς**
31-03-2018 @ 19:45 | ποτέ δεν έδωσες ψυχή.....
όμορφο όλο, έτοιμο για τραγούδι  | |
inokrini
31-03-2018 @ 20:22 |
Μου μίλησες για ουρανό. ''''........και να με ριξεις στον γκρεμο. | |
tocar
31-03-2018 @ 20:43 | τσουρέκι με μερέντα να φας | |
 |
