| |
| | Μες στο λιοπύρι του σεβντά |  | | |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Ερμηνευτές: Παντερμάκης Χάρης
Του διψασμένου το νερό
μου ‘δωκαν τα φιλία σου,
και τσ’ άνοιξης την ομορφιά
βρήκα στην αγκαλιά σου.
Που ‘σουνα τόσο να καιρό
ροδακινιά ανθισμένη,
που ‘χει η σκέψη μου φωλιά
στους κλώνους σου κτισμένη.
Να ‘τονε τρόπος να περνάς,
συχνά στ’ αποστροφές σου
να διφορίζουν τα κλαδιά
Κι οι βιόλες του μπαξέ μου
Να ‘τονε τρόπος μια φορά
να σε θωρώ και μόνο
χαρούμενος και γελαστός
θα θελα περνώ το χρόνο.
Το ερώτα σου κοπελιά
πως θα ‘τονε βαστάξω
βραδιά δεν επαντιξαμε ΄
να μην αναστενάξω.
Συχνά με δέρνει ο άνεμος
συχνά με δέρνει η μπόρα,
συχνά μ’ ανοίγει στο κορμί
πληγές μια μαυροφόρα.
Μες στο λιοπύρι του σεβντά
Που ΄σαι και τυραννάσε.
γίνε της σκέψης μου δεντρό
από κάτω και κοιμάσαι.
Μέσα στο κήπο της καρδιάς
σ’ έχω και σε ποτίζω,,
και στου σεβντά τον ασκιανό
‘πο κάτω σε κοιμίζω.
Προτεινόμενος δίσκος: Εδά που φεύγεις ήλιε μου - 2003
Φωνητικά: Μαζί με Παντερμάκη Γιώργο
Αποστολέας: cactus
| | | | Οι παραπάνω στίχοι είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να υπάρχουν ήδη στο stixoi. | |
|
|
|
